25 Şubat 2009 Çarşamba

mutluluk:)

love

Kimbilir belki bu kadar sevmezdik birbirimizi uzaktan seyretmeseydik ruhunu birbirimizin...
NAZIM HİKMET RAN



candamarimsin

candamarımsın

şarkılardır sevdayı,aşkı,hasreti,özlemi,sevinci,hüznü kısaca hayata ve insana dair ne varsa anlatan...ben de şarklarda bulurum kendimi,şarkılarla ifade ederim sevdamı birçoğumuz gibi...
aşağıdaki şarkı da bunlardan biri...

Senden önce öylesine nefes almış bu beden
Seni beklemişim ben bir ömür boyu
Meğerse hiç bilmeden
En büyük aşkımdın belki ama
En büyük korkumdun bir yandanda
Ya bir gün biterse bu aşk diye
Ağlıyorum her gece
Ben senin kalbinde hayat buldum
Sen alın yazım ilkbaharımsın
Yokluğun sanki kıyamet gibi
Sevgilim sen benim CANDAMARIMSIN...


20 Şubat 2009 Cuma

son fasıl

Bir deli sevda yolunda kesişti yollarımız
Ürkek yüreğim sevdanı taşımaya korktu
Sebebsiz değildi oysa korkularım
senin gidişinle yok olacaktı tüm ihtimaller noktalanacaktı herşey...
Yüreğim yer yer isyanlarda hala
Sensizliğin içinde yine sensiz kalmaktan korkar...
Evet ayrıyız seninle,göremiyorum yüzünü belki ama hala aynı yerlerden bakabilme ihtimalimiz var yıldızlara
ve belki aynı yerde aynı dilekleri dileme şansımız var...
Bu son fasıl ey yar!
Gidişinin ardından şimdi hüzzam bir şarkıyı mırıldanıyor yüreğim
Duyuyor musun ey yar!seni söylüyor...sana söylüyor... susuşlarımı anlatıyor...
sebebsiz değildi oysa susuşlarım
susmalarım bile çığlık çığlığa seni haykırıyordu
sen duymuyordun ey yar!
şimdi bu son fasıl! dön ve bak son defa...
nar-ı hicranla yakma yaralı gönlümü
bu yolun sonu çıkmaz,bu yolun sonu hüsran bilirim ama...
sonunda vuslat olmasa da.
Bil ey yar! ben seni çok ama çok sevdimm...

19 Şubat 2009 Perşembe

anla

Ben seni degil aslinda
Belki bu kadar benligimin icinde
Ama benim olamamanini sevdim
O kadar yakin o kadar candan
Ama bir o kadarda uzaktan bende bi hasret oluşunu sevdim
Sen benim olmadin ki
Ben senin başkalarinin olurkenki gozlerini sevdim
Hep ayni masumluğu
Yumusak ellerini birturlu tutamamayi sevdim
Ben hep senin yakinlarinda
Ama hiç yaninda olamamayi sevdim
Ben seni değil bitanem
Senin olamamayi sevdim
Bir şeyler yanliş gitti ya her seferinde
Ben tum yanlislarimin sen olmasini sevdim
Anla be gulumBen seni degil
Bunca yasadigim sensizligi sevdim
Oyle ki hep ona sarilip uyudum geceleri
Sevgisizdim onu sevdim
Ben bitanem, kimsenin sevemeyecegi kadar
Kendimden bile haberim olmadan
O kadar, iste o kadar delicesine sevdim

iki alyans

Bir rüzgar gibi geçti ellerinde gençliğim
Bir ömrüm daha olsaydı ah uğruna vermezmiydim…
Eski bir yalandı aşk denilen masaldı!
Hiç çıkmıyor aklımdan! Hiç…Haziran akşamları…
Dilimizde kaldı şimdi bir ayrılık şarkısı
Bilmezler nasıl sevdik aşkım,bilmezler nasıl yandık
Hani durmaz döner dedin ya! biz deli sevdalıydık
Hani yıldızlar şahitti neden görmezler artık.
Kaderle bağlı iki alyans … Bilmezler biz ayrıldık…

17 Şubat 2009 Salı

16 Şubat 2009 Pazartesi

serzeniş...

Hiç bir insanı unutmak, bir insandan vaz geçmek, Bir insanı hayatından sonsuza kadar çıkartmak zorunda kaldın mı?Hani ölmüş gibi, hani uzatsan da elini tutamayacağını bilmek gibi, Her an kapından içeri gülümseyerek gireceğini bekleyip ama aslında Hiç gelmeyeceğini bilmen gibi.Ne zor şey değil mi ölmediğini bilmek, Ama ölmüş gibi ulaşılmaz olması artık o insanın sana, Ne kadar katlanılmaz bir gerçek değilmi, sen hala bu kadar sevgili iken?Özlemek, bu kadar özlemek, etini kemiğini yakarcasına özlemek.Çok kötü değil mi?Bu kadar özleyip onu görememek, ona dokunamamak onu işitememek, Artık sonunun "Pi" li hali değil mi?Biliyorsun değil mi? Ne kadar umutsuz bir arayıştır o, Kalabalık caddelerde geçen binlerce yüze bakmak.Belki bir kez daha görebilmek için o yüzü, Belki biraz önce geçti bu kaldırımdan diye düşünmek, Belki şu an arkamda yürüyen insanların içinde bir yerde demek, Belki şu an üzerimdedir gözleri diye paranoyalar yaşamak ne zordur değil mi?Ne kadar eritir insanı farketmeden.Sen de biliyorsun değil mi bunları?Bir sinema koltuğunda sende iki kişi gibi oturdunmu hiç?Hiç iki kişi gibi zevk aldınmı bir konserden yalnız başına.Güzel bir kafe keşfettiğinde,Güzel bir film seyrettiğinde,Güzel bir şarkı dinlediğinde, güzellikleri oranında eksik kaldıklarını hissettinmi,Paylaşamadığın için onunla.Hiç iki kişilik beyninle yarım insan olabildinmi?Baktığında aynada yüzünün yarısını gördüğün oldumu hiç?Sana hayatındaki en büyük yoksunluğu yaşatandan Nefret edemediğin oldumu hiç?Gözünün içine baka baka kolunu bacağını kesen bir insanın yüzüne Sevgi dolu bir gülümseme ile bakabildiğin zamanlar oldumu hiç?Hayatta inandığın bütün değerleri alt üst eden birisine aşk şiirleri yazabildinmi?Onu içinde korumanın seni yok etmek olduğu zamanlaraFeda Oldunmu hiç?

15 Şubat 2009 Pazar

SENİ SEVİYORUM!!

SENİ SEVİYORUM!!
Son kez bulusursun.Onu oyle seversinki ama ayrılık tek caredir.Aglayamazsın ama icin kan damlar.Elini son kez tutmak istersin ama tutamazsın.Cunku tutarsan bir daha o eli bırakamamaktan korkarsın. Ve gozlerine bakmak oyle zordurki..Bir zamanlar senin atan o kalp ve sana bakan o gozler simdi kim bilir kime bakacak ve kimin icin atacak?... Bunları dusunmek kahreder mahveder sevgiliyi.Ve son an gelir:AYRILIK!!Arkana donersin,bakarsın.Beklersin "sevgilim gitme" demesini...Ama o soz gelmez.Sen de soyleyemezsin artık...Son gelmistir.Kacınılmazdır Kalbine gomersin,ama olmaz..Her gece aglarsın onun icin.Dayanamazsın.Bir gun gidersin ondan cok uzaklara.Ama kacmak care degildir.Kalbini sokup atmak tek yoldur.Ama yapamayacagına gore...O sonsuza dek seninledir...



seni seviyorum!!!


Ne Yapardım Ben...!


Senden önce ne yapardım ben,bunu hatırlamaya çalışıyorum. Hatırlamaya çalıştıkça da kocaman bir boşluğun içine yuvarlanmış gibi oluyorum. Senden önce ne yapardım ben?
Niye düşündükçe herşey boş ve anlamsız? Şaşırıyorum çünkü bir insanın hayatını bir başka insan nasıl bu kadar değiştirebilir ki? Sen olmadan önce anlamsız mıydı hayatım? Değildi elbette. Belki hayatıma seninle birlikte yüklenen anlam, daha önce yaşanan herşeyi silip götürdü... Ne dersin ..?Doymak bilmeyen bebeklerin annesini gözlemesi gibi gözlüyorum bende seni.Sürekli senden gelecek bir haberi bekler durumdayım. Zamanı seninle nasıl geçireceğimi hayal eder durumdayım.Ne yaptın bana bilmiyorum. Aşksa aşk, sevdaysa sevda. Daha önce de yaşadım en koyu aşkları.. Ama bu başka bir şey. Hani aşktanda üstün diyeceğim, bir türk filminin kavuşamayan iki kahramanı gibi olacak. Bu da değil.Senden önce nasıl mutlu olurdum ben? Neler sevindirirdi beni? Yine aynı kitapları okurdum, yine aynı müzikleri dinlerdim. Ama senden sonra sanki hayatımda ilk kez müzik dinliyormuşum gibi geliyor. İlk kez bir kitabı elimden bırakmadan her satırını beynime kazıyarak okuyorum...
Ansızın hayatıma girdiğin o andan öncesi yok.. Daha ne olduğunu anlayamadan birdenbire doldun içime.. Teslimdim artık sana, Yüreğimle..!! Bedenimle..!!Ruhumla teslimdim.!! Varlığınla hayatımı değiştirmene seviniyorum; ama, Senden öncesini hatırlamayan ben gidersen ne yapacağım? Ya herşey tıpkı hayatıma girişin gibi yarım kalırsa? Gidersen ve ben yarım kalırsam herşey yabancı gelecek bana. Herşeyi yeniden öğreneceğim. Üstelik öğretmenim de olmayacak. Bunu yapabilir miyim bilmiyorum. Düşüncesi bile ruhumu karartıyor. Senden önce ne yapardım ben.? Nasıl mutlu olurdum.? Ya gidersen...!!?
Nasıl yaşarım ben senden sonra..!!?
Söylesene sevgili...!!!Ne yaptın bana...!!?....


Şimdi aramızda sessiz kalıyor söylenecek bütün sözler...İçimde sana söylemek istediğim binlerce sözle, Aynadaki bana benzemeyen insana bakıp acıyorum... Senin dışında binlerce insanla aynı ortamı soluyorum... Olmayacak insanlara adınla sesleniyorum... Bazen hiç haketmeyen kişilere, Sana söylemek istediğim güzel sözcükleri sıralıyorum... Şimdi bir tesadüf olsa, çıksan karşıma.. Biliyorum içimde sana ait kocaman bir sevdaya rağmen, Sessizce çeviririm kafamı.. Sahte gülücükler atarım ortaya... Sen gittiğinden beri yapmaya alıştığım gülüşler gibi... Zaman geçti, kimi yaralarım kabuk bağladı.. Kimileri sadece karanlığa saklandı... Ama değişti sevdanın rengide, beklentilerde... Şimdi bi tesadüf olsa, çıksan karşıma.. Ben yüzümü çevirmesem, gözlerine bakıp kalsam... Kalırmısın gözlerimde..? Gözlerine kanabilirmiyim tekrardan..? Ne kötü değil mi.. Cevabı kendime çok rahat verebilmem... Ne sen kal diyebilirsin, ne de ben sevgime rağmen dönebilirim...


Yasak ama; Sarıl bana

Her tarafımı acıtıyor gece, İmkansızlıkları düşlüyorum belki de kimbilir, Umutlarım sokak ortasında delice koşan bir çocuğun vurulup ölmesiydi artık. Uykum uzaklaşıyor bedenimden, Gözlerimin su yolları taştı, Göz yaşlarımla söndürüyorum yokluğunun ateşini, Ellerini tutmak aşk hırsızlığına giriyor, Yasak ama; sarıl bana, Buna gerçekten ihtiyacım var. Tüm yollar sana çıkıyor, parmaklarım seni çiziyor vücuduma, Yapraklarım dökülüyor; gözlerime güneş batıyor, Sen okunması gereken bir şiir iken ben yorgun bir nefesim artık. Terk edilmiş sevinçlerim hasret uykusunda, Dilimde acı tarafından bir tutam şarkı sözü, Hayat 3 yanlışım dan biri olarak seni götürdü, Birbirine karıştı gözyaşları ve gülücükler, Bizim hiçbir masalımız olmayacak mı anlatılacak? Kalbim ellerimden küçük peki ya yaşattıkları? Dile getiremediğim sözlerimin içinde boğuluyorum, Gitmeliyim henüz çatlaklarımdan ayrılmadan, Kırılmadan orta yanımdan, Yasak ama; Sarıl bana, Buna gerçekten ihtiyacım var.
alıntı


ßir §özcüktür Asılı Durur Yüreğimde..

Anlamak,bilmek ve söylemek...Ve susuşları tüketmek hiç susmadan konuşurcasına...Ne zordur değilmi,ne güçtür şimdi yüreğin dili ile anlatmak ve yaşam iki kişilik olunca onu yaşınır kılabilmek.Basit yaşamın kalabalıklığında özgürce haykırabilirken,insan duyguların dünyasında ne korkak,ne utanmaz ve saygısız bir hal alır,çünkü susmak yüreklere karşı en büyük terbiyesizliktir her şeyden önce....Herşey bilinirken,her şey anlaşılmışken,sözcüklerin yürekle inatlaşması ne çekilmez şeydir değilmi?.Galiba sözcüklerinde suçu yoktur bu işte,yüreğin acemiliğidir buna sebep;ham ve yetmezliği...Ama iki yürekte acemi olurmu arkadaş?Olurmuş işte...olurmuş...Eğer iki yürek sevmelere acemi ise;acılara bulanır sevmeleri,cehnnemi olur susuşlar,en basit dokunuş bile volkanlaşır,patlar başına yıkılır sevgililerin...Korkak bir devrim olur tüm yaşanılanlar,devrilmeye hazır iki yürek kalır sessiz gecelere...Ama kalmamalıdır,ama kısa metrajlı yaşamlarımız böyle akmamalıdır eksilmelere,böyle tükenmemelidir tanrının en cimri olduğu zamanlar...Eğer olurda geçerse sessiz sedasız,boğulursa tüm güzellikler sonsuz susuşlara..işte o vakit vebali boynumuzda tanrının cehhenemi bile düşmez payımıza...Nedir aşk?nasıl yaşanır,nasıl başlar ve nasıl tükenir...Hiç bilmiyor,hiç tanımıyorum,karşılaşmadık daha önce..Anlatanlar ise soyutladıkça zorlaştırdılar,uzaklaştırdılar bana bu dile gelmez şeyi..Belkide aşk dile gelmezliktir...Eğer yaşadığım aşksa en doğru söylemdir"aşkın dile gelmezlik"olduğu...Gene susuyorum bak,gene konuşamıyor,beceremiyorum,ben basit yaşamın kuralları ile hazırlanırken bütün yaşama,eksik kalmış öbür yanım,şimdi tamamlamak kalır sana...Olmaz deme,bu seferde yüreğimin acemiliğine ver bu susuşları,bu "dile gelmezliği" ilkliğine ver ve tamamla diğer yanımı....Uzatıp elini dokun yüreğime ve kutsa yaşamı.....
Şimdi aklımdasın...



14 Şubat 2009 Cumartesi

13 Şubat 2009 Cuma


12 Şubat 2009 Perşembe

saaT qecenin 03:25 dolaşıyorum odaLarda çaresizce,sığamıyorum hiç bir yere her yerde senin siLüetLerin var,oda senin sesinLe yankıLanıyor ve hapsediyorum sesini beynimin büTün hücreLerine 'meLeqim' deyişLerin yankıLanıyor kuLaklarımda!!!! Kapatıyorum qözLerimi ve seni düşünüyoRum... ÇıqLıkLarım boquLuyor qecenin karanLıqında, qece sessiz,qece soquk...Üşüyorum....hadi qeL ısıTsana beni kıyamazdın ya sen benim üşümeme!! sımsıkı sarsana ne duruyosun.qeLmezsin biLiyorum!!! qeLemezsiN..ArTık baskasının qeceLerini süsLüyo hayaLin, bu kadar erken mi oLacakTı yerime birini koymaN,bu kadar mı nefreT ediyosun benden..qiTTin ve ben qiTme kaL diyemedim,canım acıdı ama tek söz edemedim...qidişini izLerken sessiz çıqLıkLara boquLdum,duysaydın çıqLıkLarımı yine de qider miydin..beni bir kaLemde siLer miydin Kaç kopuş yaşadım bunca senedir.BöLündü ruhumLa birLikte kaLbimde...dayandımm...dayandımm..Bir 'seN'den kopuşa dayanamadım.. DayanamıyoRum anLıyo musun yapamıyorum 'sen'siz…..sensizLiqi anLatmaya qücüm yeTmiyor büTün cümLeLerim yarım.... Yüreqim indirmeden kepenkLerini son bir kez qeLsen oLur mu…qeLsende siLsen ruhumdaki LekeLeri…siL başTan, başLasak herşeye Temiz bir sayFa açsak...Yaşayamadıqımız anLarı,yarım bırakTıqımız muTLuLukLarı ‘biz’ oLarak devam eTsek.. 'yar' yaraLarımı daha fasLa kanaTma, yamaLar vurdurma kaLbime,aTma beni ateşLere, sensiz neFes aLamam ki beN, sen oLmadan qüLmez ki yüzüm, karanLıkLar da bırakma beNi, uçurumLara sürükLeme!!! BiLiyorum büTün bunLarı anLatmaya çok qeç kaLdım, bi daha bana dönmeyeceksin, sadece seni sevdiqimi biL istediM, seni bekLediqimi biL yeTer...
'seni seviyorum'


Bugün vazgeçtim senden…Keşke anlatabilseydim sana,seni ne çok sevdiğimi…Kelimeler yetersiz,gözlerim anlatır bu sevdayı ancak.Kabullenmem zor oldu belki de hala acıyor yüreğim…Hayatımı,ahiretimi paylaşmaktı tek dileğim…Biliyorum ki Yüce Rabbim bu dünyadanasip etmediyse seni bana vardır bir bildiği…Sen düğüm düğüm oldun boğazımda,yüreğimde..Artık karar verdim bugün senden vazgeçtim,üzülme sakın ben sana hakkımı helal ettim…ama vusl@t'ın yüreğini yaktı...
alıntıdır...

Ben böyle olmamalıydım.!İsmini duyunca, boynum düşmeliydi omzuma,İçime bir ateş düşmeliydi,Ayaklarımın feri kesilmeliydi,Kendimden geçmeliydim sonra,Adını sayıklamalıydım adımı unuttuğumda,Ama bunu kimse duymamalıydı,Seni mahşere kadar saklamalıydım…Ben böyle olmamalıydım.!Nisan akşamlarını ıslatırken yağmur,Bahar, şarkılarını söylerken karanlığa,Çalan her kapıya, “sensin” diye koşmalıydım…Gece yıldızlarını serpince göğe, seni görmek için uyumalıydım.Ayak sesleri gelmeliydi uzaktan, ben hep sana yormalıydım.Şarkılar kime söylenirse söylensin, sana diye dinlemeliydim.Türküler dolmalıydı odama.“Ben bir selvi boylu yardan ayrıldım” deyince bir ses, “selvi boylu yar” sen olmalıydın.“Kömür gözlüm, ateşine düşeli” senin için söylenmiş söz olmalıydıAma bunu kimse bilmemeliydi.Seni mahşere kadar saklamalıydım..Böyle olmamalıydım.!Kelimeler Taif’i taşıyınca kulaklarıma, daha yüzüme çarpmadan Taif rüzgarı,Taşların izi çıkmalıydı yüzümde.Uhud anılırken, dişlerime sızı düşmeliydi.Haremde bir ikindi vakti, kem gözler çevrilince sana,Ve vefasız eller uzanınca yakana,İçim daralmalı, nefesim kesilmeliydi.Sen ötelere hazırlanırken, öteler senin için süslenirken,Son kez baktığın pencerede hayal edip seni,Perdenin son kez kapanması gibi kapanmalıydı gözlerim.Sonra içime doğru gerilip, seni bize lutfedenin ismini haykırıp,“Allah ”(cc) deyip, düşmeliydim yere.Ama bunu kimse bilmemeliydi.Seni mahşere kadar saklamalıydım.Ve mahşer günü, uzaktan seni seyretsem, sana yakın olmak için can atsam,Beni engelleseler, “sen kim, yakınlık kim” deseler,Ben ağlamaktan konuşamasam, gözlerini çevirsen bana,Benim cennetim bana bakan gözlerindir ve tebessüm etsenAma bunu kimse görmese, seni ebede kadar saklasam...
Ümit yaşar oğuzcan

8 Şubat 2009 Pazar

dostların aşkı...



























Fırtınalı bir hayatın ortasında birleştik. Sen, kendine yakın bulduğun insanların sana yaptığı hatalardan şikayet ediyordun, bense uzun yıllar acısını çektiğim bir aşkın yaralarını sarmaya çalışıyordum. İyi birer dosttuk, her şeyi paylaşır olmuştuk. Bu yakınlaşmamızın kısa bir sürede olmasına rağmen zamanım öyle tatlı, öyle güzle geçiyordu ki ben içimdeki kıpırdanmalardan habersizdim. Sanki rüyadaydım, gözlerimi açtığımda dostluğun yerini aşk almıştı. Kendimi tutamamıştım işte. Duygularıma hakim olamamıştım. Sen benim aşkım, bense senin dostundum artık. Sana aşık olduğumdan habersizdin. İçimdeki volkan öyle taşmıştı ki patlamak için sabırsızlanıyordu. Sonunda o gün gelip çatmıştı. Bütün duygularımı bütün hislerimi açıklamıştım ben sana. Sense bana sadece şaşkın bir ifadeyle bunların yalan ve şakadan ibaret olması için yalvarmıştın. Bende sana bunların ne şaka ne de yalan olduğunu üstüne basa basa vurgulamıştım. İçim rahatlamıştı. Çünkü bir insana "seni seviyorum" demek kolay bir iş değildi. Yürek isterdi. Ben bu işi becerememiştim ama sonucuna da katlanmak elimde değildi. Çünkü asıl olan benim için bugündü ve ben bugün sana söylemem gereken şeyleri yarına bırakmamıştım. Yarın böyle bir fırsatın elime geçeceğini düşünerek bütün her şeyi açıklamıştım. Dünya fani her an her şey olabilir bizim dünyamızda... Şimdi içim çok rahat ama bir o kadar da huzursuzum. Çünkü bunları sana anlatınca suçlu ben oldum. Şimdi o eski günleri arıyorum, hiç sebepsiz, ani ayrılışın şokunu üzerimden atamamamın sonucundandır. Ve zaman eskiden öyle güzel öyle tatlı geçerken şimdilerde, bin bir azap bin bir acıyla geçiyor. O günün üstünden çok zaman geçti. Şimdi ben senden benim olmanı değil bana biraz hak vermeni istiyorum. Bana duyduğun nefreti duygularımın üstünden çekmen için yalvarıyorum. Bana ne kadar kızsan ne kadar nefret etsen de ben seni yine de seviyorum. Duydun değil mi? Seni seviyorum...

kime ne?

kime ne?

Seni sevmek için ne kadar sebep varsa içimde, işte seni sevmemek içinde öyle
Seni sevmek için ne kadar söz varsa dilimde, seni yermek için sana, ermek için yok işte yok işte.
Bir yalan uyduruyorum ben kendimce, kendime umutsuzluk, sana umut, yollarıma çaresizlik düşmüş eşkiya.
Ben sana zehir zemberek bir suskunluğum ben sana gözlerinden vurulmuşum Sana açılan kapıların üzerime kapanan sesinde ben seni değil kendimi kendimi unutmuşum.
Yaraların kanayan damarlarına uykusuz gecelerimden kör sokaklar sürmüşüm.
Ne mutlu bana ne mutlu en çok bir yıldız kayıyor biliyor musun?Bir dilek tutuyorum işte ellerin oluyor tutunuyorum sana.Soluksuz bir sokak lambası altında şubata müebbet gözlerimi sunuyorum sana şubata müebbet gözlerimi anlasana anlasana.
Seni sevmek için ne kadar sebep varsa içimde işte o kadar yalan uyduruyorum kendime o kadar yalan kime ne?Kendime yalanlarla tutunuyorsam kime ne?Kendimi sende unutuyorsam kime ne?Sende susuyor sende konuşuyorsam Sende uyuyor sende uyanıyorsam Vuruyorsam talan olan umudun mahzenine kendimi kime ne?Kime ne kendimi kanatıyorsam senin düşünde.
Yalan ya da gerçek sen sen sakın gecesiz uykularında üşüme.Sakın üşüme ben üşüyorsam kime ne?ben üşüyorsam kime ne kime ne....?

DiYaR-ı DeVa

Backgrounds From FreeGlitters.Com